سایبر بان

سایبر بان

دیده بان امنیت سایبری و پیشگیری از جرایم فضای مجازی
سایبر بان

سایبر بان

دیده بان امنیت سایبری و پیشگیری از جرایم فضای مجازی

آموزش در امنیت؛ موثرترین راه تامین امنیت سایبری پایدار

آموزش در امنیت؛ موثرترین راه تامین امنیت سایبری پایدار


وقتی به لیست تقریبا بلندبالای قربانیان سایبری نیم نگاهی بیاندازیم همه آنها در یک اصل فراموش شده اشتراک دارند و آن چیزی نیست جز، آگاهی و آموزش. برای درک بهتر خطرات موجود در اینترنت می توان این فضا را به یک دریای بزرگ تشبیه کرد که علیرغم وجود منافع قابل توجه، به همان میزان تهدیدهای محیطی و طراحی شده هم وجود دارد یعنی همانطور که ما برای ورود به یک فضای ناشناخته مثل استخر عمیق، بارها و بارها انرا بررسی و ورانداز می کنیم باید برای ورود به فضای سایبری هم آموزش های لازم را فراگرفت تا از یک طرف بتوانیم بهتر از امکانات موجود استفاده کنیم و در مقدمات نمانیم و از طرف دیگر قادر باشیم خود را در معرض حملات فضای مجازی قرار ندهیم و یا در صورت هجوم مهاجمین، قادر باشیم با استفاده از الفبای امنیت، ضرر و زیان را به حداقل برسانیم.

 

 در بحث آموزش، ابتدا باید نقش آفرینان اجتماعی را شناسایی نمود و برای هریک متناسب با جایگاه و اثرگذاری هایشان منابع مطالعاتی و اموزشی را منتظر و در دسترس قرار داد تا فرهنگ شهروند سایبری در تراز انقلاب اسلامی به مرور زمان کامل و بعنوان یک مانیفست و سند بالادستی مورد استفاده ارگانها و نهادها و حتی خانواده ها برای مصون سازی و ساخت استحکامات در سطوح مختلف جامعه قرار گیرد.

ارتقاء آگاهی های عمومی و تخصصی و در کنار ان توجه به از بین بردن زمینه های جرم خیزی برای پیشگیری از وقوع جرایم سایبری، دو بال این آموزشها می باشد.

جامعه هدف آموزشی می تواند شامل برخی نهادهای بنیادین اجتماعی باشد که فرد وقت قابل توجهی را در آنها سپری می کند مثل: خانواده و بالاخص آموزش پدر و مادر که می توانند نقش آموزشی و نظارتی ویژه ای را برای فرزند خود از سنین کودکی ایفا کنند؛ و به نظر می رسد اکنون بخش قابل توجهی از شکل گیری انحرافات امنیتی، انتظامی و یا اخلاقی در میان بزهکاران فضای مجازی بواسطه ناآگاه بودن والدین ناشی از فاصله سنی و بروز نبودن انان در مورد فناوری های نسل جدید ارتباطی. مراکزی مثل مساجد، مدارس، بوستانها و سایر مراکز تجمع این قشر نیز می تواند بستری مناسب برای انتقال مفاهیم بنیادین در قالب جذاب به نسل های پایینی جامعه می باشند.

برای نمونه والدین باید بیاموزند: همراهی و کنترل والدین بر کودکان در فضای مجازی باعث می شود تا آنان براحتی تخلیه اطلاعاتی نشوند همچنین مراقبت و همراهی کودکان و خارج شدن از حساب کاربری خود در تمامی سامانه ها و سرویس های خدمات اینترنتی در زمانی که فرزندان وارد فضای مجازی می شوند تا به اشتباه وارد نشود.

نهادهای آموزشی و پرورشی با بهره گیری از نظرات کارشناسان حوزه IT و امنیت سایبری می بایست، منابع درسی را از سالهای اولیه دانش آموزی در ساختار تربیتی آنان قرار دهند تا خشت اول آموزش های این حوزه بدرستی و در زمان مناسب در ذهن کودک و نوجوان نقش ببندد.



حضور مدرسان پلیس فتا در مدارس و حتی دانشگاه ها بصورت متناوب و پیوسته و اماکن عمومی و آموزشی می تواند نقش بسزایی در قرارگیری جامعه در ریل تبدیل شدن به شهروندان آبدیده فضای مجازی داشته باشد. مورد که اگر با برنامه ریزی و طراحی های حساب شده به عرصه حضور میدانی بیاید قطعا خودکنترلی درونی را در افراد تقویت و بسیاری از هزینه های پیش بینی شده و نامرئی را در این حوزه کاهش خواهد داد.

نکته ای که باید بعنوان مغز و محور اصلی آموزش ها قرار گیرد توجه ویژه و تدوین و تالیف مباحث آموزشی با رویکرد جنگ نرم می باشد چراکه در این قالب بسیاری از تشویش ها و تنش های اجتماعی نیز که عمدتا در قالب عملیات روانی برای تنش آفرینی در جامعه کلید می خورد در کمترین زمان ممکن خنثی خواهد شد مثلا مراقبت از نیفتادن در دام سایت های فیشینگ بالاخص در مواقع بزنگاهی مثل زلزله و مواقعی که حس دلسوزی جمعی برای کمک به همنوعان شکل می گیرد.

نظرات 2 + ارسال نظر
طاهر دادگر دوشنبه 15 مهر 1392 ساعت 14:11

یه عزم جزم برای آموزش مردم در کار نیست.

کارهایی شده اما بصورت پراکنده و جزیره ای هستند متاسفانه

محمو مویدپور یکشنبه 14 مهر 1392 ساعت 16:15

اگه بیان به بچه هامون چیز یاد بدن خوب اونام شیش دنگ میشن و گول نمیخورن تو اینترنت.

خوب اول باید ضرور بحث رو بفهمیم باقی کارا خودشون فلسفه و توجیه لازم رو پیدا می کنن.

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.